Akta stanu cywilnego Parafii Rzymskokatolickiej Rdutów (pow. kutneński)
|
|
Archiwum Państwowe w Poznaniu Oddział w Koninie | |
Księgi metrykalne parafii rzymsko-katolickiej Rdutów (pow. kutneński) | 1876-1917 [1962-2007] |
- brak danych - |
1876 - 1917 1962 - 2007 |
- brak danych - | tak |
urzędy stanu cywilnego i akta metrykalne - akta metrykalne |
polski rosyjski |
inwentarz książkowy | Yes | system ZoSIA |
spis zdawczo-odbiorczy | Yes | - brak danych - |
Do 1808 r. na ziemiach polskich nie istniał jednolity system rejestracji stanu cywilnego, a rejestrowanie faktów z życia osób regulowane było właściwym prawem religijnym (kościelnym). W Kościele Katolickim obrządku rzymskiego rejestrację wprowadzono w XVI w. w konsekwencji uchwał soboru trydenckiego (w XVI w. rejestracja chrztów i małżeństw i w XVII w. rejestracja zgonów), a na ziemiach polskich w XVII w.
W 1808 r. na obszarze Księstwa Warszawskiego wprowadzono pierwszy na ziemiach polskich, oparty na francuskim Kodeksie Napoleona, system rejestracji stanu cywilnego, który w założeniach miał być świecki i niezależny od wyznania, a akty stanu cywilnego mieli sporządzać i prowadzić świeccy urzędnicy stanu cywilnego. W praktyce, m.in. z braku wykształconych osób, często obowiązki urzędników stanu cywilnego powierzano duchownym właściwym ze względu na miejsce, w którym zaistniał fakt stanowiący przesłankę do sporządzenia danego aktu. Duchowni ci właściwi byli również w zakresie rejestrowania stanu cywilnego osób wyznań niechrześcijańskich, w tym wyznania mojżeszowego.
Od 1826 r., na podstawie Kodeksu Cywilnego Królestwa Polskiego, w odniesieniu do wyznań chrześcijańskich akta stanu cywilnego połączono z metrykami kościelnymi. Stan cywilny rejestrowali przełożeni poszczególnych parafii. Rejestrację świecką utrzymano natomiast w odniesieniu do religii niechrześcijańskich (np. judaizm, islam) i mniejszych liczebnie chrześcijańskich (np. baptyści), którą sprawowali burmistrzowie lub wyznaczeni urzędnicy municypalni.
W okresie międzywojennym (1918-1939) utrzymano rozwiązania przejęte po zaborcach, tzn. na ziemiach byłego Królestwa Polskiego nadal obowiązywał religijny system rejestracji stanu cywilnego.
W 1940 r., na terenach włączonych do państwa niemieckiego (III Rzeszy) w 1939 r., religijny system rejestracji stanu cywilnego zastąpiono systemem świeckim, tzn. utworzono na wzór niemiecki okręgi i urzędy stanu cywilnego, a sporządzanie aktów stanu cywilnego powierzono świeckim urzędnikom, działającym na podstawie niemieckiego prawa o rejestracji stanu cywilnego.
Po wyzwoleniu spod okupacji niemieckiej na krótko (1944/1945 r.) częściowo przywrócono rejestrację stanu cywilnego na zasadach obowiązujących przed 1940 r. Natomiast od 1946 r. ujednolicono na obszarze całego państwa polskiego prowadzenie rejestracji stanu cywilnego wprowadzając świeckie okręgi i urzędy stanu cywilnego.
W zasadzie przez cały omawiany okres urzędnik stanu cywilnego lub osoba pełniąca jego funkcje, prowadził dwa egzemplarze ksiąg stanu cywilnego, zwanych też rejestrami. W pierwszym, tzw. unikacie, w odrębnych księgach zapisywano jeden rodzaj zdarzeń, tzn. akty urodzeń, akty małżeństw i akty zgonów. Poszczególne księgi prowadzono nawet przez wiele lat, do wyczerpania wolnych kart. Natomiast drugi egzemplarz, tzw. duplikat, składał się z jednorocznych ksiąg, w których w osobnych częściach zapisywano akty urodzeń, akty małżeństw i akty zgonów. Obok wspomnianych ksiąg (rejestrów) urzędnik stanu cywilnego gromadził dokumenty potwierdzające zdolność prawną osób do zawarcia małżeństwa, tzw. alegata lub aneksy. Z reguły były to odpisy aktów urodzenia, akty znania, odpisy aktów zgonów nieżyjącego współmałżonka, a czasami także zapowiedzi wygłaszane w parafii.
Do 1866 r. językiem urzędowym, w jakim sporządzano akty stanu cywilnego był język polski, następnie, do około 1916 r., obowiązującym był język rosyjski. W okresie tym w aktach stosowano podwójną datację według kalendarza gregoriańskiego i juliańskiego. W okresie istnienia państwa polskiego językiem urzędowym był język polski, natomiast w czasie okupacji niemieckiej (1940-1944/1945) język niemiecki. Podział na serie:
Akta urodzeń, daty skrajne: 1893-1902 [1962-1972], 3 j.a., zawartość: akty urodzeń, przypiski.
Akta małżeństw, daty skrajne: 1886-1911, 1 j.a., zawartość: akty małżeństw.
Akta zgonów, daty skrajne: 1887-1908, 1 j.a., zawartość: akty zgonów.
Księgi łączne, daty skrajne: 1876-1893, 1902-1917 [1962-2007], 32 j.a., zawartość: akty urodzeń, akty małżeństw, akty zgonów, akta zbiorowe. Inw. ks. - system ZoSIA.
W zespole zmikrofilmowano 9 j.a. o sygn. 1-2 (nr 0: 44511-44512), 3-9 (nr 0: 58508-58514).
No. | Name | Units | Dates | Number of scans |
---|---|---|---|---|
Units without series | 0 | 0 | ||
1 | Akta urodzeń | 0 | 0 | |
1.1 | Akta urodzeń | 3 | 1893-1972 | 0 |
4 | Akta małżeństw | 0 | 0 | |
4.1 | Akta małżeństw | 1 | 1886-1911 | 0 |
5 | Akta zgonów | 1 | 1887-1908 | 0 |
6 | Księgi łączne | 0 | 0 | |
6.1 | Urodzenia, małżeństwa, zgony | 31 | 1876-2007 | 500 |
6.2 | Urodzenia, małżeństwa | 1 | 1883-1883 | 61 |
Units in series:: 6.2 Urodzenia, małżeństwa
|
Reference code | Title | Dates | Number of scans |
---|---|---|---|
54/800/0/6.2/8 | Księga urodzeń, małżeństw | 1883 | 61 |
Amount of archival material
37
28
0
0.43
0.36
0.00
Amount of non-archival material
0
0.00
- brak danych -